Voordat ik begin aan mijn verhaal over het avontuur met het boek Regelmaat en Inbakeren van Ria Blom wil ik allereerst zeggen dat dit absoluut geen Mama blog gaat worden! DesignClaud is en blijft een interieur en lifestyle blog met af en toe een persoonlijke noot ertussen. Zoals nu dus… Want meer dan poepluiers, borstvoeding geven en verzorgen maak ik op dit moment niet mee. Dus ja, waar blog je dan over he? Zo kijk ik al heel erg uit naar het bloggen over onze tijd in Bali of over het zoeken naar ons droomhuis dit jaar. Maar voor nu wil ik het even over het boek van Ria Blom hebben. Een boek dat ik van onze buurvrouw leende omdat ik er veel goede verhalen over gehoord had. Maar de voornaamste reden is dat ik alweer uren met Sen door het huis liep om hem in slaap te krijgen. Ik ben iemand die graag ook nog wat eigen dingetjes doet, ook al is het de was of even opruimen. Dus uren mijn kind in slaap wiegen is niet voor mij weggelegd. Twee jaar geleden hadden we hetzelfde met Jaya. Ik probeerde haar altijd stilletjes in bed te leggen maar het lukte nooit. Had ik toen maar van dit boek geweten… Ik schreef toen ook een blogpost erover die ik nu erg leuk vindt om te lezen omdat ik de onderliggende boodschap van de post heel goed aanvoel van destijds. Namelijk dat ik het wakker in bedje leggen maar onzin vond (maar toch ervan baalde dat het niet lukte).
Gisteren ben ik samen met mijn moeder begonnen met het toepassen van de tips die Ria Blom in haar boek beschrijft. Samen met mijn moeder sta ik sterker en durf ik het langer vol te houden als het heftig wordt. Ria schrijft namelijk dat het in het begin wel even erger kan worden omdat een baby aan een verandering moet wennen. Ik heb het hele boek doorgelezen en daarna was ik zeker van mijn zaak: deze methode wil ik gaan proberen. Ria stelt namelijk dat het wakker in bedje leggen van een kind een gezonde manier is van in slaap komen. Op deze manier leert een kind namelijk zelf in slaap te vallen zonder de hulp van een ouder. Eigenlijk doen we dit al 1,5 jaar met Jaya maar met een baby denk je toch dat je erbij moet helpen. Eventjes wiegen, eventjes knuffelen en voordat je het weet zijn ze eraan gewend. Na 6 weken dus al…
Maandagochtend, Sen wordt wakker voor zijn eerste voeding. Ik volg de regelmaat die Ria aangeeft zoals wakker worden – verschonen – voeden – knuffelen – op zichzelf spelen in de box – en bij gapen of jengelen in bed leggen. Hierbij kan er ook nog gebruik worden gemaakt van een inbakerdoek. Dit doe ik dan ook omdat het bij Jaya ook hielp. Sen begint te gapen en te jengelen nadat hij 45 minuten wakker is. Mooi volgens het boekje. Normaal gesproken had ik Sen opgepakt en was ik met hem gaan knuffelen, maar nu blijkt dat dit dus teveel voor ze is. Dit is een boodschap: “Ik wil rust, ik wil naar mijn bed”.
Dus breng ik Sen naar zijn bed, pak hem goed in in de inbakerdoek en stop hem ook strak onder zijn dekentje zoals Ria omschreef. De kamer is lekker geventileerd en niet te warm, hij heeft goed gedronken, zijn luier is schoon en verder is er niks aan de hand. Ik loop de kamer uit en doe zijn deur dicht. Het huilen begon al toen ik hem in de doek wikkelde. Oh jee, zijn armen zitten helemaal vast, dat vindt hij vast niet leuk. Het huilen, en soms ook hard, gaat ongeveer 15 minuten door en dan komen er pauzes tussen. “Hee, dat omschreef Ria ook” zei ik tegen mijn moeder. Op deze manier kon ik het langer volhouden doordat ik wist dat het normaal was volgens Ria. Uiteindelijk valt Sen in slaap en wordt hij na een kleine twee uur weer wakker.
Normaal gesproken had ik hem dan weer uit bed gehaald, verschoont en had ik gewacht totdat de 3 uur voorbij waren zodat hij mocht drinken. Maar goed, ik geef borstvoeding dus waarom zou ik wachten? Hij is nu rustig en uitgerust, de perfecte situatie om te drinken. En ja hoor, dat verloopt ook rustig. Hierna pas ik dezelfde regelmaat weer toe en belandt hij na 45 minuten weer in zijn bed. Ook nu gaat hij weer 15 minuten huilen.
Uiteindelijk ga ik de hele dag zo door totdat het 19:00 is. Nu begint zijn nacht dus en mag het spelen in de box geskipt worden. Dus na zijn voeding wikkel ik hem weer in en leg ik hem in bed. Ik hoor hem nog een half uurtje kreunen en mopperen maar uiteindelijk slaapt hij!
Wat mij wel opvalt is dat hij gisteren dus sneller om een voeding vroeg terwijl hij naar mijn idee wel goed dronk. Wat hier de reden voor kan zijn is dat hij nu 6 weken is en dan zitten ze in een groeispurt. Dus dat moet ik nog even afwachten, maar goed ik ben heel tevreden. Volgens mij is Sen ook tevreden want hij komt vrolijk zijn bedje uit, ligt langer alleen in de box (of komt dat door het nieuwe box kleed van HangLooseBaby?) en slaapt nu meer.
Ik ben heel benieuwd naar de reacties van andere ouders, Ria Blom volgers ;-) en mijn lezers.
Veel liefs, Claudia
Leuk om te lezen! Aan het boek van Ria heb ik ook veel gehad. Laten huilen vond ik wel moeilijk. Heb toen ook ‘baby in een droomritme’ gelezen van stephanie lampe. Is gebaseerd op Ria maar net iets liever. En ik geloof echt dat wakker weg leggen en zoveel mogelijk in eigen bedje(of co sleeper) slapen het fijnst is voor mama en baby. Succes!
Hee Roby, wat fijn om te horen dat er meer mensen dit boek volgen. Ja het laten huilen is lastig. Ik vind het vooral moeilijk als hij na 10 minuten stopt (dan ben ik opgelucht) maar dan opeens na een half uur weer begint te jengelen. Dan ga ik mezelf afvragen of ik hem toch niet had moeten oppakken. Het is wel heel fijn want nu slaapt hij gelukkig wat meer en kan ik wat meer doen. Plus de tijd samen is ook fijner. Heb jij uiteindelijk doorgezet en heeft het geholpen?